Operatie geslaagd

 

Wat een lange dag! Maar de operatie is geslaagd 🍀🙏

Vanmorgen vroeg rond 7.45u reden we al naar de voorbereidingskamer. Daar moest hij al afscheid nemen van papa. Die mocht niet mee naar binnen. Duuk was gespannen, maar liet het ook allemaal op zich afkomen. Net na 8u gingen we naar de operatiekamer en die stond heel vol met mensen! Even een korte check en toen het infuus erin. Dit ging wederom super. Duuk vertelde duidelijk dat hij het spannend vond. Hij vond het spannend hoe zijn benen gingen aanvoelen. En ze hadden hem verteld dat hij 2 dagen stil moest liggen en niet mocht draaien met zijn lichaam.. en als Duuk hoort dat hij iets niet mag is hij bang dat hij het per ongeluk wel gaat doen. Daar maakte hij zich erg druk om. We hebben hem wel een klein beetje kunnen geruststellen. Toen hij onder narcose was mocht ik hem nog een dikke kus geven… pfff ons ventje die al zoveel heeft meegemaakt.. Dat is dan wel even een dingetje zeg! 

Remco en ik zijn voor de afleiding maar even de stad ingegaan. We liepen met de ziel onder de arm door Amsterdam, maar alles beter dan ruim 8u op een ziekenhuiskamer wachten! 

Eindelijk rond 15.30 kregen we te horen dat de operatie klaar was en hij zo van de beademing afgehaald werd. Ze kon nog niet vertellen hoe of wat, maar vlak erna belde de neurochirurg. Ze zijn erg tevreden! Ze hebben kunnen doen wat ze met de oude techniek ook konden. Alleen nu in een veel kleinere operatie gebied ( minder wervels eruit halen) De snee in zijn rug is maar 5 cm ipv 10tot 12 cm! 

Hij ligt nu op het IC. Morfine werkt goed! En als hij zo blijft gaat hij zelfs vanavond nog van het IC af! 

Wat een dag..wat een spanning.. maar het belangrijkste is dat de operatie geslaagd is!!! Wij zijn enorm opgelucht! 


Duuk vind kaartjes ontvangen leuk! Voor diegene die een kaartje willen sturen

Emma kinderziekenhuis Amsterdam UMC

Locatie AMC

Meibergdreef 9 1105 AZ Amsterdam 

T.a.v Duuk de Boer 

Emma acuut 

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Thuis 🎉

Afbeelding
Eindelijk zijn we thuis. Na 6wk ziekenhuis en revalidatiekliniek zit dit avontuur erop. De revalidatie gaat door.. het is een traject van een jaar, maar het pittigste gedeelte hebben we gehad 🙏 De dagen voor we naar huis kwamen waren voor Duuk best lastig. Hij was verdrietig omdat hij geen afscheid wou nemen. Hij ging Sarah missen en Aleandro ( de 2 kinderen waar hij veel contact mee had) de verpleegkundigen.. en de liften. Duuk ging tig x per dag omhoog met de lift. Het liefst naar de eerste verdieping om te kijken of Jessica ( vriendin van mij) aan het werk was. Super leuk om te zien hoe vrij hij werd.  Even borreltje drinken bij Jessica.  De dag van thuiskomst was fijn, raar en ook wel emotioneel. Alles was versierd 🎉 Duuk was zoekende met wat hij kon en wat hij leuk vond om mee te spelen. Dan merk je goed hoe belemmerd hij is in zijn kunnen. Dat frustreert natuurlijk. De pommy of mammoetskelter zijn te zwaar. Hij heeft kracht verloren wat logisch is. Maar dat zijn de leukste din
Meer lezen

Voorbereiding voor de grote SDR operatie

Afbeelding
Hoi allemaal Het is bijna zover.. Duuk zijn reis naar betere beentjes zoals hij dat zegt is nu in volle gang. 8 september is de opname dag en 9 september zal de operatie zijn.  Duuk wordt in het AMC geopereerd door Neurochirurg Dr Mariam Slot.  Het begon een jaar of 3/4 geleden toen we een programma van Wendy van Dijk zagen. Het programma heette 'Een jaar later" Hierin kwam een jongen voor die net als Duuk Cerebrale Parese had en met spasme de trap af kwam lopen. Zijn doel was ''een jaar later''  op een veel betere manier en zonder spasme de trap af te komen lopen. Hiervoor onderging hij een SDR operatie in Amerika.  Wauw wat een verschil met voor die tijd en na die tijd,  Met dit verhaal zijn we naar de toenmalige revalidatiearts van Duuk gegaan. We hebben gevraagd of dit ook iets voor Duuk kon zijn!? Hij zag zoiets niet zitten en vertelde dat de kans op goed gekeurd worden heel erg klein was. Eigenlijk was het ook nog te onbekend voor hem. Toch konden we het
Meer lezen

Voor het eerst gestaan

Afbeelding
 Ondertussen is er weer heel wat gebeurd.. Gisterochtend kwam de fysiotherapeut. Duuk verheugde zich er al op, want vandaag mocht hij voor het eerst staan. Hij was erg benieuwd hoe zijn beentjes gingen voelen.  Toen hij eindelijk kon staan kwam daar de big smile .. het voelde gek en de beentjes voelen zacht zei hij. Hij vond het mooi om te gaan staan. Nou.. en wij ook. We hadden allebei de tranen in de ogen. Duuk wist dat als je heel trots bent je ook traantjes in je ogen kan krijgen.. traantjes van geluk zei hij🍀 nou zeker Duuk ..dat kun je wel zeggen!  Verder deze dag zijn de laatste slangetjes infusen weggehaald.  En maakt iedereen alles klaar voor de overplaatsing van het AMC naar het Roessingh van morgen ( vandaag dus)  En toen was het zover 🎉 wat vond hij het spannend, maar stiekem toch ook heel gaaf!  Het was wel een lange rit van bijna 2u. Maar hé .. als je met een ambulance rijdt moet je het ook goed doen 😄 Aangekomen op het Roessingh werd het druk. Het was af en aan met ar
Meer lezen