De stapjes blijven door gaan



 Deze week heeft Duuk ook weer stapjes gemaakt. Het lopen gaat steeds beter. Elke dag traint hij hard en doet voor de volle 100% zijn best. Hij moet natuurlijk anders gaan lopen en ze zijn vanuit de therapie daar ook enorm op gebrand. Liever korte stukjes lopen die goed zijn dan te lang stukken lopen met oude gewoontes. Dit geldt voor alles. Duuk weet dat elke x als hij de juiste stappen maakt en goed opstrekt er weer de juiste draadjes worden geconnect in zijn computer( hersens) dit vind hij wel interessant. Na weer een paar mooie stappen vraagt hij dan ook “ heb ik nu weer wat draadjes geconnect?” Ja zeker Duuk!!! Yesss 💪

Duuk heeft gister weer stappen gemaakt met de posteriorwalker het begint er steeds meer op te lijken 💪

Deze week is voor duuk ook school een beetje begonnen. Dit was een enorme drempel voor hem. Alles wat veranderingen zijn is moeilijk voor hem. Daar gaat een hele strijd, spanning, buikpijn en tranen aan vooraf. Maar als hij eenmaal terug is is daar ook een enorme opluchting en was het stiekem toch wel leuk! 

Zijn beste vriend Taeke kwam ook langs van de week. Zo mooi om te zien dat duuk dan helemaal los komt en weer ondeugend is ❤️ 


Opa Rob kwam langs op een ochtend om spullen te brengen. We hebben een heerlijke wandeling gemaakt en Ziva was daar ook bij! 



Dit zijn de fijne momentjes tussendoor. Ook voor mij.. even weg uit het kleine wereldje waar je constant inzit. Dus zodra het een x lukt maak ik ook een heerlijke wandeling in het park. 

Duuk geeft aan dat hij het spelen mist. Hij wil thuis zo graag zijn eigen OK maken. En dat lukt hier niet..De verpleging heeft dat mee gekregen en is creatief voor Duuk bezig gegaan. Nou dat is Gelukt!! 


Hij heeft zijn eigen kamer ( OK noemt Duuk het) waar hij heerlijk kan spelen. Menige operaties zijn uitgevoerd. Zo fijn voor hem!

A.s dinsdag moet Duuk weer naar het VuMC voor de spalken passen. Dit wordt een hele rit. Er wordt een bed geregeld daar voor hem zodat hij kan rusten en ontspannen tussendoor. Zoveel uren rechtop lukt nog niet! 

Maar nu eerst weekend vieren en vanmiddag met elkaar naar een restaurant patatjes eten en Duuk voor het eerst in de auto zetten. Kijken hoe dat gaat met zitten 🤞

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Thuis 🎉

Afbeelding
Eindelijk zijn we thuis. Na 6wk ziekenhuis en revalidatiekliniek zit dit avontuur erop. De revalidatie gaat door.. het is een traject van een jaar, maar het pittigste gedeelte hebben we gehad 🙏 De dagen voor we naar huis kwamen waren voor Duuk best lastig. Hij was verdrietig omdat hij geen afscheid wou nemen. Hij ging Sarah missen en Aleandro ( de 2 kinderen waar hij veel contact mee had) de verpleegkundigen.. en de liften. Duuk ging tig x per dag omhoog met de lift. Het liefst naar de eerste verdieping om te kijken of Jessica ( vriendin van mij) aan het werk was. Super leuk om te zien hoe vrij hij werd.  Even borreltje drinken bij Jessica.  De dag van thuiskomst was fijn, raar en ook wel emotioneel. Alles was versierd 🎉 Duuk was zoekende met wat hij kon en wat hij leuk vond om mee te spelen. Dan merk je goed hoe belemmerd hij is in zijn kunnen. Dat frustreert natuurlijk. De pommy of mammoetskelter zijn te zwaar. Hij heeft kracht verloren wat logisch is. Maar dat zijn de leukste din
Meer lezen

Voorbereiding voor de grote SDR operatie

Afbeelding
Hoi allemaal Het is bijna zover.. Duuk zijn reis naar betere beentjes zoals hij dat zegt is nu in volle gang. 8 september is de opname dag en 9 september zal de operatie zijn.  Duuk wordt in het AMC geopereerd door Neurochirurg Dr Mariam Slot.  Het begon een jaar of 3/4 geleden toen we een programma van Wendy van Dijk zagen. Het programma heette 'Een jaar later" Hierin kwam een jongen voor die net als Duuk Cerebrale Parese had en met spasme de trap af kwam lopen. Zijn doel was ''een jaar later''  op een veel betere manier en zonder spasme de trap af te komen lopen. Hiervoor onderging hij een SDR operatie in Amerika.  Wauw wat een verschil met voor die tijd en na die tijd,  Met dit verhaal zijn we naar de toenmalige revalidatiearts van Duuk gegaan. We hebben gevraagd of dit ook iets voor Duuk kon zijn!? Hij zag zoiets niet zitten en vertelde dat de kans op goed gekeurd worden heel erg klein was. Eigenlijk was het ook nog te onbekend voor hem. Toch konden we het
Meer lezen

Voor het eerst gestaan

Afbeelding
 Ondertussen is er weer heel wat gebeurd.. Gisterochtend kwam de fysiotherapeut. Duuk verheugde zich er al op, want vandaag mocht hij voor het eerst staan. Hij was erg benieuwd hoe zijn beentjes gingen voelen.  Toen hij eindelijk kon staan kwam daar de big smile .. het voelde gek en de beentjes voelen zacht zei hij. Hij vond het mooi om te gaan staan. Nou.. en wij ook. We hadden allebei de tranen in de ogen. Duuk wist dat als je heel trots bent je ook traantjes in je ogen kan krijgen.. traantjes van geluk zei hij🍀 nou zeker Duuk ..dat kun je wel zeggen!  Verder deze dag zijn de laatste slangetjes infusen weggehaald.  En maakt iedereen alles klaar voor de overplaatsing van het AMC naar het Roessingh van morgen ( vandaag dus)  En toen was het zover 🎉 wat vond hij het spannend, maar stiekem toch ook heel gaaf!  Het was wel een lange rit van bijna 2u. Maar hé .. als je met een ambulance rijdt moet je het ook goed doen 😄 Aangekomen op het Roessingh werd het druk. Het was af en aan met ar
Meer lezen