Nog niet naar huis

 Helaas maar ook weer begrijpelijk kunnen we nog niet naar huis. Van te voren kun je je toch niet echt goed voorbereiden/bedenken hoe het gaat lopen, want het loopt altijd weer anders. Gelukkig heeft Duuk ondertussen helemaal zijn draai hier gevonden. Hij kletst hier met mede patiënten en met de verpleging. Hij rijdt graag met zijn rolstoel over de gang en komt zelfs af en toe in het kantoor van de verpleegkundigen! Mooi om te zien hoe hij hierin is gegroeid. 

Duuk werkt super hard met de fysio. Zware oefeningen om zijn spierkracht te versterken op plekken waar het nodig is. Elke dag tig x traplopen..Echt knap en dat zonder te mopperen 💪 ( tenzij mama een x meekijkt😬) 

Deze week kwam “tekenen voor kinderen” langs. Toevallig heeft hij ooit voor Duuk een tekening gemaakt in het ZGT bij een opname. En nu een paar jaar later hier! Dit x van Ziva en hemzelf ❤️

Afgelopen dinsdag moesten we naar het VuMC voor de spalken passen. Bij dit traject hoort ook een speciale spalk. Een spalk die ervoor zorgt dat de knieën meer worden opgestrekt waardoor de juiste spieren getraind en sterker worden.Hij had vorige week echt nog een bed nodig om tussendoor te rusten (2u rijden) lange rit met veel zitten wat ook behoorlijk aan zijn spieren trekt. Voorheen kon hij niet zo zitten als wat hij nu doet! Fantastisch om te zien, maar het moet ook echt oprekken dan. En dat vermoeid ook.. even ontspannen. 

Vandaag een week later hadden we weer afspraken in het VuMC om de spalken op te halen. En de revalidatie arts die ook bij de operatie was was natuurlijk ook erg benieuwd hoe het met Duuk ging. Ze heeft testjes gedaan en ze zei “ ik voel geen spasme meer!!”  Ze was dik tevreden. Wat was dat fijn om bevestigd te krijgen 🍀 

Duuk heeft prachtige spalken uitgezocht en gekregen! 

Hopelijk morgen starten met een uurtje de spalken aan met de fysiotherapie.

Ondertussen probeert Remco de draad weer enigszins op te pakken met werken. Het duurt allemaal toch langer dan verwacht. Uiteraard alles voor Duuk. Dit is een investering voor de toekomst. En we zien het nog steeds als een geluk dat hij deze kans krijgt! Maar het valt niet altijd mee.. we zijn nu bijna 4 weken van huis. Jula zat naast me in de auto toen we dit weekend terug reden van een middagje bij Duuk. Ze was aan het bidden naar de Here God om te vragen of hij er voor wil zorgen dat de beentjes van Duuk sneller beter gingen worden zodat hij eindelijk weer naar huis zou komen ❤️ Toen moest ik wel even slikken… Jula doet het fantastisch en heeft het gelukkig goed en gezellig voor mekaar thuis met opa en oma! Heel fijn dat dit zo geregeld is.. anders hadden we een groot probleem gehad met alles regelen. 

Jula heeft ook een mooie ballon gekregen!! Ze was jaloers op alle ballonnen die duuk had gekregen en in zijn kamer zweefden... vriendinnen hadden dat meegekregen..vandaag kwam er voor haar ook een grote doos.. wat is ze blij met haar ballon.  ❤️

Nog even een filmpje om de vooruitgang te laten zien. Binnenkort zal ik er 1 maken dat hij vrij kan lopen!